Einde van de wereld...

Inmiddels terug in Argentinië; Ushuaia dit keer, ook wel het einde van de wereld genoemd, omdat dit de laatste bewoonde stad is. Hierna komt Antarctica...
Gisteravond gearriveerd na een helse busrit over een hobbelige grindweg. 12 uur in de bus na een slapeloze nacht. Een bizarre avond en nacht doorgehaald met wat lui die ik had leren kennen. Daarover later meer.

Eerst terug naar vorige week. Vanuit El Calafate vertrok ik naar Chili. Op het busstation had ik al even met Nico en Carla gesproken en toevalligerwijs zaten zij naast me in de bus. Het werd een dolle rit en we spraken af in Puerto Natales wat te gaan doen samen. Zij waren wezen bergbeklimmen in Argentinie en alvorens naar huis (Punta Arenas) te gaan, zouden ze wat bekenden treffen in Puerto Natales. Ik werd gelijk uitgenodigd voor een feestje, waarbij ik in gesprek kwam met een jongen die Filemon van Try before you Die (BNN) had begeleid tijdens zijn gletsjerklim. Gillen.
Daarna door naar een kroeg en de volgende dag ben ik met 3 Duitse meiden info gaan verzamelen over Torres del Paine; het nationale park, wat het mooiste van zuid amerika moest zijn.

Afijn, ik zal het kort houden; uiteindelijk enkele spullen van Nico mogen lenen, de rest gehuurd met die 3 meiden (Stella, Lea en Mimi, 18 jaar!), boodschappen gedaan en gepakt. Op naar het park. Dat werd een trip in een trip en dan klinkt dat nog licht. Het werden zware maar mooie dagen. Uren met de rugzak berg op berg af, in regen, wind en zon en vooral veel afgezien. Koud, slapen in een tent, vaak zonder warm en/of stromend water, muggen, koken op een gaspitje, etc. Back to basics zeg maar. Niet altijd even prettig, maar het was het waard. Ik werd vaak aangezien als moeder van die 3 meiden, haha. De laatste avond werd Stella ziek en ging al terug naar Puerto Natales. De volgende ochtend was ook Lea dermate ziek dat zij besloten terug te gaan naar de stad. Ik bleef dus ´alleen´ achter, maar ben die laatste schitterende dag met Cristina (een Spaanse) naar boven gelopen om na een klimpartij van 4 uur steil omhoog klauteren aan te komen bij de gigantische 3 torens van het park. Werelds!!! Wat een beloning!

Na 5 dagen terug naar de bewoonde wereld en de volgende dag ben ik naar Punta Arenas gegaan om de spullen terug te brengen naar Nico. Ook Carla was er en dat werd een dolle boel.
Gekletst, gegeten en daarna naar vrienden/kennissen van ze en door naar een nachtclub... Er was op maandag verder niets te doen en dus werd het een maffe toestand met Carla en mij in spijkerbroek en degelijk gekleed tussen de half naakte dames... Ach ja... Dat werd een latertje en om 7 uur moest ik mijn spullen bij elkaar rapen om de bus naar Ushuaia te halen. Niet geslapen dus en ik hoopte dat in de bus te kunnen. Helaas. Leo (uit Londen) zat ook in de bus en die had ik al getroffen in Torres del Paine park. We zochten samen een hostal en daar zit ik nu. Aangenaam en mooi gelegen hostel en ik heb heerlijk geslapen en warm gedoucht. Een tractatie. Smakelijk ontbijtje gehad, met media lunas (halve manen; de croissantjes van Argentinië).

Afijn, ik ga nu info inwinnen over wat hier te gaan doen. Wie weet wordt het dan TOCH nog een paar dagen Antarctica???????

To be continued...

x
Marlou


PS: Ondertussen info gevonden en helaaaas.... 10 daagse tour gaat niet lukken... ben dan te laat voor mijn vlucht terug naar NL. NOG een excuus om terug te komen hier, haha!